Faktor herfst 2020

Faktor | herfst 2020 5 op een camping doorbrengen en dus niet thuiskomen. Onderweg in de auto kwamen we erachter dat we de factor VIII vergeten waren mee te nemen. Niet handig dus! Sowieso voor het geval dat er in het park wat zou gebeuren, maar ook omdat hij de dag erna geprikt moest worden. We stonden voor een dilemma. Gaan we terug naar huis waardoor een groot deel van het uitje verloren gaat of gokken we erop dat het goed gaat? We besloten toch door te rijden en die dag voorzichtig te zijn. Het prikken hebben we vervolgens een dag in zijn schema verzet. Wat dat betreft is het heel fijn dat we zelf kunnen prikken. Nu hebben we de vrijheid om eventueel wat te schuiven in zijn prikweek. Dit doen we natuurlijk niet te vaak en alleen als het echt nodig is. Door dit soort voorvallen proberen we nu bewuster aan de prikdag te denken. Zo zet ik de factor Vlll voortaan de avond van tevoren al op tafel zodat het zichtbaar is en we deze dus niet kunnen vergeten. Een ongeluk zit in een klein hoekje Ook heb ik geleerd voorzichtig te zijn met te hard roepen dat het allemaal goed gaat, want een ongelukje zit in een klein hoekje…Terwijl ik een onderwerp voor deze column aan het bedenken was (want zoveel was er niet gebeurd op hemofiliegebied) hoor ik geschreeuw uit de badkamer komen. Mijn oudste zoon blijkt de deur dichtgegooid te hebben waar Pepijns vingers tussen zaten! Ik zie allemaal bebloede vingertjes en schrik me rot. In mijn hoofd ga ik alle stappen na wat te doen. We maken zijn vingers schoon en kijken of hij ze kan buigen. Dit gaat gelukkig. Wel zie ik dat de vingers dik worden. We geven hem snel een traumadosis factor Vlll. Ook nu beseffen we weer hoeveel vrijheid het zelf prikken geeft. Anders hadden we ’s avonds laat nog naar het ziekenhuis gemoeten. We hebben de vingers verbonden en hij is gaan slapen. De volgende dag zien ze er alweer een stuk beter uit. Fijn spul die factor Vlll!