Weet je wat hier staat? Ja, je leest het goed: 135 miljoen euro. Dat is veel geld. Enig idee hoeveel het is? Je krijgt dit bedrag als je vier keer de hoofdprijs uit de Oudejaarsloterij hebt gewonnen. Ook komt het overeen met de aanlegkosten van één km van de duurste snelweg van Nederland; de A4 tussen Delft en Schiedam. Met 135 miljoen euro op de bank zou je ook in één klap op ongeveer de 180ste plek van de Quote 500 –lijst van de rijkste mensen van Nederland- komen. Je staat dan nog niet echt hoog op de lijst, maar je gaat wel meedoen.
De stolling voor alle patiënten in Nederland
Voor 135 miljoen euro krijgt je ook het jaarvolume aan stollingsmiddelen voor alle hemofiliepatiënten in Nederland. Daar heb je wel een grote koelkast voor nodig, maar als je toch geld aan het uitgeven bent, dan kan die koelkast er ook nog wel bij.
Fors bedrag
Op een paar hele rijke mensen na, is 135 miljoen euro een bedrag waar je als particulier nauwelijks een voorstelling van kunt maken. Voor grote bedrijven of organisaties is dat wat anders; die werken veel vaker met grote bedragen. Als ik thuis aan tafel praat over grote investeringen in de provincie Zeeland dan zitten mijn tafelgenoten ook glazig te kijken. Maar neem maar van mij aan, voor de academische ziekenhuizen die de stollingsmiddelen voor hemofilie inkopen is 135 miljoen euro toch ook echt een fors bedrag.
Derde plaats
Stollingsmiddelen zijn duur maar niet de duurste groep geneesmiddelen. Op onbetwiste nummer één staan de oncolytica (medicijnen tegen kanker); niet alleen is het de duurste groep met 625 miljoen euro, maar het is ook de snelstgroeiende met ca. 10% per jaar. Op nummer twee staan de zogenaamde TNF-alfaremmers (medicijnen tegen reuma) met 575 miljoen euro. Onze stollingsmiddelen hebben de bronzen medaille en staan op de derde plek. Ook als je kijkt naar de kosten per patiënt staan de stollingsmiddelen op de derde plek, maar worden dan voorafgegaan door twee andere groepen geneesmiddelen, voor zeldzame aandoeningen (weesgeneesmiddelen en stofwisselingsziekten). De kosten per patiënt zijn erg hoog, omdat -zoals de naam al doet vermoeden- er weinig patiënten zijn met die zeldzame aandoeningen en dat leidt tot extreem hoge kosten per patiënt.
Bedrijfsgeheim
Deze cijfers zijn afkomstig van de Nederlandse Zorgautoriteit. Het zijn de cijfers van 2014 want de gegevens van 2015 zijn nog niet volledig beschikbaar. De 135 miljoen euro heeft betrekking op de vergoedingen van de verzekeraars aan de ziekenhuizen. Maar ziekenhuizen bedingen kortingen bij de farmaceutische industrie, dus de werkelijke kosten liggen lager. Hoeveel? Dat is een bedrijfsgeheim.
Korting door samenwerken
Om tot een grotere korting te komen hebben de behandelcentra nu de handen ineen geslagen; samen is hun inkoopvolume immers groter. Via hun gezamenlijke inkooporganisatie IZAAZ
proberen ze met de fabrikanten tot een prijsafspraak te komen. De inkopers laten zich adviseren door een ‘gebruikersgroep’ van de hemofilie-behandelaren en – vertegenwoordigers van de NVHP. En dat is heel bijzonder. Hoe dat verder uitpakt? Daar vertel ik binnenkort meer over.
Hartelijke groet!
Dik Kruis
Dik Kruis is al jaren betrokken bij de NVHP, zijn zoon heeft namelijk hemofilie. Een tijdje terug sloot Dik zich aan bij de werkgroep Bekostiging, waar hij nu voorzitter van is. Vanuit zijn rol in die werkgroep gaat hij ons regelmatig bijpraten over zijn belevenissen en de voortgang bij de projecten die daar lopen. Waarom? Lees er hier meer over.
Disclaimer | Privacybeleid | Sitemap | Website door E-wolve
